پل شهرستان اصفهان (پل جی)

یکی از بناهای تاریخی اهل سنت و یکی از قدیمی ترین پل های رودخانه زاینده رود می باشد.

این پل، با نام های پل جی و پل جسر حسین نیز شناخته می شود

پل شهرستان در ۴ کیلومتری شرق اصفهان، در بلوار سلمان فارسی واقع شده و شرقی ترین پل تاریخی اصفهان است. به ترتیب از شرق اصفهان، نخست پل شهرستان، سپس پل خواجو، پل جویی، سی و سه پل و در پایان، پل مارنان قرار دارد.

بنای اصلی پل را برخی به دوران ساسانی منتسب می‌کنند ولی ساختمان های روی پل، از نمونه معماری اســلامی ـ دیلمی و سلجوقی تأثیر پذیرفته است.

پایه های این پل، بر روی سنگهای طبیعی کف رودخانه استوار شده است.

طول پل از ستون مدور آجری تا انتهای سنگفرش قدیمی، در حدود ۱۰۵ متر و عرض آن از ۴.۲۵ تا ۵ متر متغیر است.

جهت پل، شمالی – جنوبی ،همراه با کمی انحراف است. انحراف آن از فاصله چهل مترى از سمت جنوب آغاز مى ‏گردد. کف پل هموار نیست، بلکه از مرکز پل در دو سمت داراى شیب ملایمى است.

علت آن که این پل شهرستان نامیده می شود این است که در روستائی به همین نام در شرق اصفهان واقع شده است.

آثار بر جای مانده مسجد جامع جی از دوران سلاجقه و مقبره الراشد بالله خلیفه عباسی و قلعه قدیمی اصفهان به نام سارویه (کهندژ) و حصار جی را در مجاورت این پل تاریخی می‌توان مشاهده کرد.

پل شهرستان دارای یازده چشمه و دوازده پایه سنگی بزرگ است، اما قسمت فوقانی پل که جهت  عبور و مرور بوده، خراب شده‌ است و فقط پیاده روی در آن امکان پذیر است.

مصالح ساختمان به کار رفته در پل شهرستان که پلی باستانی است از سنگ، آجر، خشت و ملات است

پل شهرستان در تاریخ ۱ دی ۱۳۴۸ با شمارهٔ ثبت ۸۸۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.