منصور یکم سامانی
ابوصالح منصور بن نوح معروف به امیر سدید، از حاکمان بنام اهل سنت ایران و از پادشاهان سلسله سامانی بود.
تولد و وفات:
تاریخ تولد منصور بن نوح در منابع تاریخی ذکر نشده است. او در سال ۳۶۵ هجری قمری برابر ۹۷۶ میلادی وفات یافته است.
حکمرانی منصور بن نوح:
بعد از مرگ “امیرعبدالملک سامانی” در سال ۳۵۰ هجری قمری، الپتگین سپهسالار خراسان بر این نظر بود که باید فرزند وی جانشین او شود اما بزرگان دربار بخارا نظری دیگر داشتند و برادر امیر متوفی، یعنی “منصور بن نوح” را به امارت برگزیدند. منصور بن نوح به مدت پانزده سال بر بخشهای گستردهای از جهان اسلام حکومت کرد. ابوعلی محمد بلعمی صاحب کتاب تاریخ بلعمی از وزیران او بوده است.
منصور بن نوح سامانی و توجه به علم دانش:
منصور یکم، جانشین عبدالملک، در طی سلطنت پانزده سالهاش به سنّت پیشینیان خود به پشتیبانی و پروردن دانشوران و شاعران و مفسران همت گماشت. به فرمان این امیر اهل سنت، که به تفسیر راغب بود، ابوعلی محمّد بن عبدالله، از سال ۳۵۲ هجری به ترجمه تاریخ الامم و الملوک طبری مبادرت کرد که این ترجمه به خاطر نکات اضافی که در خود داشت از حالت ترجمه خارج شده و به تاریخ بلعمی مشهور شد.
به فرمان منصور بن نوح سامانی، گروهی از دانشوران اقدام به ترجمه جامع البیان فی التفسیرالقرآن (تفسیر طبری) به زبان پارسی کردند. از وجوه اهمیّت این کتاب، یکی عظمت آن و دیگری شامل بودن بر مقدار فراوانی از واژگان و مفردات فارسی است که در برابر ترجمه مفردات و ترکیبات قرآن آورده شدهاست
وفات منصور بن نوح سامانی:
در یازدهم رجب سال ۳۶۵ هجری مقری امیر منصور دار فانی را وداع گفت. مدت سلطنتش پانزده سال بود و او را در حین حیات “امیرمؤید” میگفتند و پس از وفات از وی به “امیرسدید” تعبیر میکردند.
محرومیت های سیاسی اهلسنت ایران
پس از پیروزی انقلاب قرار بود رنگ و نژاد و زبان و دین امتیاز نباشند و حکومت اسلامی برخاسته …