مناره مسجد جامع نگار

یکی از بناهای تاریخی اهل سنت و از آثار ارزشمند دوره سلجوقیان در شهرستان بردسیر است

این مناره که در شهرستان بردسیر، روستای نگار واقع شده است باقیمانده مسجد جامع قدیم نگار بوده است که امروزه از آن دیگر چیزی باقی نیست.

یکی از نخستین افرادی که در مورد این مسجد و مناره آن مطلبی منتشر نمود جهانگردی انگلیسی به نام سایکس بود که در یادداشت‌های خود به کتیبه‌ای تاریخ دار در محراب مسجد اشاره می‌کند که تاریخ ۶۱۵ ه.ق و ۱۲۱۸ م بر روی آن درج شده است.

بر بدنه مناره و در فاصله حدود ۷ متری از زمین کتیبه‌ای نواری شکل به چشم می‌خورد که با کاشی‌های فیروزه‌ای تزئینن شده و آیاتی از سوره قدر با خط کوفی بر روی آن نگاشته شده است.

آجرهای لعابدار فیروزه‌ای و لاجوردی بخش‌های دیگر این بنای بلند را در برگرفته است

بخشی از مناره فرو ریخته و ارتفاع دقیق آن به درستی مشخص نیست

در وسط این مناره پلکانی قرار دارد که بسیار ماهرانه بنا شده است.

برخی از محققین بر اساس تاریخ و شواهد بنای مناره و مسجد را همزمان با دوره حکمرانی ملک زوزن می‌دانند که روزگاری تمام بردسیر را تحت فرمان خود درآورده بود.

این مناره از گذشته تاکنون تغییرات و دگرگونی‌های بسیاری داشته است.

این اثر در تاریخ ۱ اردیبهشت ۱۳۷۷ با شمارهٔ ثبت ۲۰۰۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است