مسجد جامع سراب

یکی از بناهای تاریخی اهل سنت و از مساجد ارزشمند شهرستان سراب و استان آذربایجان شرقی است

مسجد جامع سراب قدیمی‌ترین اثر به جا مانده از دوران اسلامی در این شهر است

بنابر کتیبه موجود در مسجد بنا در دوران حکومت آق قویونلوها در قرن نهم هجری و توسط فردی به نام حاج رفیع الدین بن الحاجی مشید الدین، ساخته شده است. در حفاری های محدود صورت گرفته در داخل مسجد بقایایی به دست آمده است که نشان می دهد مسجد بر روی یک بنای قدیمی تر ساخته شده است که چندین متر پایین تر از سطح فعلی مسجد قرار داشته است

گواه این ادعا کشف ستونی است که در کف مسجد پیدا شده و تقریبا تمام آن در زیر خاک مدفون است

مسجد جامع سراب گلدسته یا مناره ای ندارد و تنها یک حیاط کوچک در یکی از ورودی های آن تعبیه شده است.

مسجد تماما آجری است و آجرکاری تنها تزئین به کار رفته در پوشش گنبدها و طاق‌های جناغی است.

این مسجد دارای دو ورودی است. یکی مشرف به حیاط و دیگری مشرف به شبستان اصلی و هر دو درب روبروی یکدیگر واقع شده اند. ورودی غربی در حیاطی زیبا و کوچک قرار گرفته است و بعد از گذر از چند پله به شبستان اصلی منتهی می شود. ورودی شرقی نیز به واسطه چند پله مستقیما به شبستان می رسد

با ورود یه داخل مسجد چیزی در حدود ۶۰ ستون بسیار قطور آجری به چشم می خورد که تنها در مساجد آذربایجان دیده شده است. بر روی این ستون های قطور شصت گنبد واقع شده است که ۵ متری از زمین فاصله دارند.

از سه مهراب موجود در مسجد یکی با کاشی کاری بسیار چشم نوازی آراسته شده است و کتیبه ای از آیات قرآن با خطی خوش دور تا دور آن را فرا گرفته است

این اثر در تاریخ ۱ فروردین ۱۳۴۷ با شمارهٔ ثبت ۷۹۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.