سیاست سنیزدایی
بیش از چهل سال از روی کار آمدن نظام ولی فقیه در ایران میگذرد. در طی این سالها اتفاقات بسیاری در ایران رخ داده است. افراد فراوانی به قدرت رسیده از یا کرسی قدرت پایین کشیده شدند. رهبران و فرهیختگان فراوانی ترور شده یا از صحنهی سیاست نظام حذف شدند.
اما یک برنامه از همان آغاز تا به امروز، هیچگاه در نظام جمهوری اسلامی تغییر نکرد.
اگر چه شیوهها و تاکتیکهایش دچار تغییر شد اما اصل آن همچنان پا برجا ماند. در اوج قدرت یا در حالت جنگ و بیثباتی.
بدون توجه به رنگ و نژاد و قومیت،فارس، بلوچ، کرد، ترک یا عرب، تفاوتی نداشت هدف یکی بود:
سنی زادیی!!
اگر چه روشهای گوناگونی برای رسیدن به این هدف شوم را در سر پروراندند اما مؤثرترین راه را : در از بین بردن، یا خاموش کردن صدای رهبران اهل سنت به ویژه رهبران مذهبی یا همان شیوح، ماموستاها و مولویهای اهل سنت یافتند.
از آنجایی که از بین بردن میلیونها اهل سنتی که سالها در این سرزمین زندگی کرده و با غیرت و شرف خویش از اسلام، سنت پیامبر صلی الله علیه وسلم و وطن دفاع کردند، کاری ناممکن بود،
تصمیم به از بین بردن هویت مذهبی و تغییر باور و عقیدهی اهل سنت گرفتند. که در این میان باید علمای اهل سنت مورد هدف قرار میگرفت. چرا که با از بین رفتن علمای اهل سنت، دیگران به تدریج با مذهب و تفکر یکتاپرستی بیگانه شده و دیگر به راحتی میشد آنها را فریب داده و به سوی شرک، انسان پرستی و تعظیم در برابر ظالمان کشاند.
مجریان برنامهی سنی زدایی با روشهای مختلفی دست به کار شدند، تمامی تلاش خود را به کار بستند و تا به امروز این کار را یکی از اولویتهای خود برشمردهاند.
با نگاهی به روشها و برنامههای آنان برای برای مقابله با علما و نخبگان اهل سنت میتوان این اقدامات را به صورت ذیل طبقه بندی کرد:
۱- ترور و حذف فیزیکی علما و نخبگان و رهبران اهل سنت.
۲- ایجاد فشار برای مهاجرت علما به خارج از ایران و در نتیجه قطع ارتباط و تأثیرگذاری مستقیم آنها با مردم خودشان.
۳- زندانی و تبعید کردن علمای اهل سنت به شهرهای دیگر با فشار اطلاعات و حکم بیدادگاههای ویژهی روحانیت.
۴- تعطیلی مدارس و حجره های مستقل و غیر دولتیِ تربیت طلاب علوم دینی و جایگزین کردن مدارس علوم دینی دولتی.
۵- بی محتوا کردن منابع درسی مدارس دینی و جلوگیری از مدارسه و تدریس کتب معتبر در حوزهی عقاید صحیح اهل سنت و جماعت در چارچوب طرح خائنانهی ساماندهی مدارس دینی اهل سنت.
۶- تربیت افرادی در مدارس دینی دولتی و تحت نظر طرح ساماندهی، که تنها امامت نماز بلد باشند، و قرار دادن و جایگزینی آنها در مکان علمای دلسوز و آگاه.
۷- ترویج نمادهای تشیع از طریق متصوفه و تقویت اهل تصوف.
۸- تهدید علمای مخلص و ربانی اهل سنت از طریق اطلاعات و دادگاه ویژه روحانیت برای ترک مساجد و ترک تدریس و خطابه و خانه نشین شدن.
۹- تطمیع برخی از طلبههای ساده و جذب آنها توسط مال و قدرت و دادن پستهای کلیدی به آنها در شهرها و روستاهای اهل سنت جهت فریب افکار عمومی داخلی و خارجی
محرومیت های سیاسی اهلسنت ایران
پس از پیروزی انقلاب قرار بود رنگ و نژاد و زبان و دین امتیاز نباشند و حکومت اسلامی برخاسته …