سلطان ابراهیم تیموری

ابوالفتح معزالدین یا مغیث‌الدین ابراهیم سلطان بن شاهرخ از حاکمان بنام اهل سنت ایران  و دومین پسر شاهرخ میرزای تیموری است.

تولد و وفات:

ابراهیم سلطان در سال ۷۹۶ هجری قمری چشم به جهان گشود و در سال ۸۳۸ هجری قمری پیش از وفات پدر در شهر شیراز درگذشت.

به قدرت رسیدن سلطان ابراهیم:

هنگام مرگ امیرتیمور ابراهیم سلطان ۱۱ ساله بود و رفته‌رفته مشاغلی به او سپرده می‌شد. اولین سمت او نیابت سلطنت بود که در ۱۴ سالگی و هنگام لشکرکشی شاهرخ به استرآباد و جرجان و مازندران در ۸۱۰ ه.ق عهده‌دار آن گردید. همچنین در سال ۸۱۱ ه.ق که شاهرخ قصد رفتن به بادغیس را داشت، ابراهیم‌سلطان را به نیابت خود در هرات گذشت . در سال ۸۱۲ ه.ق او را به حکومت بلخ و طخارستان تا سرحد کابل و بدخشان گماشت. او همچنین در  سال ۸۱۷ ه.ق از سوی پدر فرمانروای فارس و توابع آن گردید و راهی آن ایالت شد. او تا پایان عمر بیشتر اوقات را در آنجا به سر آورد و هم در آنجا درگذشت

ویژگی‌های ابراهیم سلطان:

ابراهیم سلطان شاهزاده‌ای دانش‌دوست، با ذوق و هنرمند بود. وی از سیاست‌مداران، حامیان بزرگ هنر، معماری و فرهنگ و همچنین از هنرمندان مطرح و خوشنویسان طراز اول عهد خود به‌ویژه در خط ثلث و محقق به‌شمار می‌رود.

ارزش فعالیت‌ها و حمایت‌هایش از هنر و علوم، گاهی در سایه برادرانش بایسنقر میرزا و الغ‌بیگ نادیده گرفته شده‌است.

توجه ابراهیم سلطان به علم و هنر:

این حاکم اهل سنت ایران از شاهزادگان با ذوق، هنرمند و دانش‌دوست تیموری بود. افزون بر آنکه خود در چند زمینه هنری تبحر داشت، هنرمندان و دانشمندان را نیز زیر حمایت خود می‌گرفت و در رونق و اعتلای ادبیات بسیار کوشا بود.

شرف‌الدین علی یزدی از دانشمندانی است که در دستگاه او می‌زیسته و کتاب ظفرنامه را به دستور او نوشته‌است.

نویسندگی و شاعری:

ابراهیم سلطان نویسنده و ادیب نیز بود. منشآتی داشته که اکنون نسخه‌هایی از آن در دست است. به علاوه اثری که از او اخیراً منتشر شده «منشور کلانتری خواجه نصیرالدین محمد مذهّب» است. رساله دیگری در اخلاق و سیاست در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران موجود است

این شاهزاده هنرمند شعر هم می‌سروده‌است و بخشی از اشعار او در مجموعه‌ای که نزد مهدی بیانی موجود بوده، آمده، که مقدمه آن را شرف‌الدین علی یزدی نوشته‌است

هنر خوشنویسی:

ابراهیم سلطان، همچون برادرش بایسنقر، به خوشنویسی علاقه بسیار داشت و خود نیز خوشنویسی پرآوازه و از پیروان مکتب مشهور یاقوت مستعصمی بود. قرآنهای خوشنویسی شده بسیاری که اغلب تاریخ آنها بین سالهای ۸۱۶ تا ۸۲۵  هجری قمری است، از او یا منسوب بدوست. او خوشنویسی برجسته بود و به ویژه خط ثلث را زیبا می‌نوشت.

خدمات عمرانی ابراهیم سلطان:

از جمله بناهایی که ابراهیم سلطان ساخته، مدرسه دارالصفا در شیراز است. در کنار این مدرسه، دارالایتامی نیز ساخته بود. این مدرسه تا ۹۹۹ هجری قمری برپا بود و در این سال ویران گردید. همچنین باغ بزرگی در شیراز، در جایی که مشهور به وثاق شاه منصور بود، بنا کرده بود. این باغ، پس از او محل پذیرایی فرمانروایانی بود که برای اداره حکومت فارس به این ایالت می‌آمدند

وفات ابراهیم سلطان:

ابراهیم سلطان در سال ۸۳۸ هجری قمری به بیماری سختی گرفتار شد که معالجه پزشکان در بهبود او ثمری نداد و سرانجام در ۴ شوال همان سال در شیراز درگذشت.