خواجه عبدالله انصاری

اسم کامل: ابو اسماعیل عبدالله بن ابی‌منصور محمد مشهور به خواجه عبدالله انصاری و پیر هرات

از عارفان، دانشمندان و شاعران بنام فارسی زبان سده چهارم هجری (۳۹۶-۴۸۱ ق)

زاده­ی خراسان بزرگ شهر هرات بوده، و او را از نسل ابو ایوب انصاری صحابه‌ی بزرگوار پیامبر صلی الله علیه وسلم دانسته‌اند

از همان کودکی صاحب هوش و زکاوت بالایی بود چنانکه خود می‌گوید:‌ چهارساله بودم که به دبستان شدم و نه ساله املاء می‌نوشتم و شعر می‌گفتم، چهارده ساله بودم که مرا به مجلس نشاندند ودیگران برمن حسد می‌کردند

خواجه عبدالله انصاری همچنین در تفسیر قرآن، حدیث، و اخلاق نیز عالم بوده

شهرت وی بخاطر فن سخنوری، اشعار و متون نغز و بی مانندش، بخصوص در مدح و ثنای خداوند به زبان‌های عربی و فارسی بوده‌است.

خواجه عبدالله انصاری اهل سنت بوده و مذهب فقهی حنبلی را برگزیده بود

وی در سال ۴۸۱ هجری قمری در زادگاهش هرات وفات نمود.

آثار خواجه عبدالله انصاری:

خواجه عبدالله انصاری ، آثار خود را با نثر زیبای مسجع به زبانهای عربی و فارسی نوشته است. وی چندین کتاب را تالیف نموده که تعداد نوشته هایش به ۳۲ اثر می رسد.

• الکشف عن منازل السائرین: مهمترین اثر خواجه در سیر و سلوک عرفانی است که به زبان عربى نگاشته شده،
• مناجات نامه
• ذم الکلام واهله: خواجه عبدالله در این رساله نسبت به مسائل متکلمان اظهار تبرى مى کند، این رساله مجموعه اى است از احادیث در باب ضرورت دورى از خوض در کلام
• نصایح
• زاد العارفین
• صد میدان
• مناقب اهل الآثار
• انوار التحقیق
• صد پند
• گنج‌نامه
• محبت‌نامه
• هفت حصار
• رساله دل و جان
• رساله واردات
• الهی نامه