اوحدی مراغه‌ای
نام کامل: رکن الدین ابوالحسن مراغی مشهور به اوحدی مراغه ای (۶۷۳-۷۳۸ هـ ق)
از عارفان و شاعران فارسی‌گوی بنام اهل سنت ایران در قرن هشتم هجری
در شهرستان مراغه زاده شد، پدرش از اهالی اصفهان بود و خود او نیز مدتی در اصفهان اقامت داشت و بنابراین نامش اوحدی اصفهانی نیز ذکر شده‌است
تخلص خود را از اوحد الدین کرمانی یکی از عرفای معروف گرفت.
معاصر ایلخان مغول سلطان ابوسعید بود و آرامگاهش در مراغه قرار دارد
اوحدی در آثارش نیازهای زمان خود را شرح داده است. ملک‌الشّعرای بهار چنین عقیده دارد که اوحدی‌مراغی در شیوه‌ی غزل‌سرایی کمتر از حافظ نیست.
اوحدی مراغه‌ای مسلمان و اهل سنت بود و این امر از اشعار او در مدح خلفای راشدین رضی الله عنهم کاملا هویداست:
وی در شعری اعتقادات خود را چنین بیان می‌کند:
پشت گرمم بدانکه بی‌کم و کاست//اعتقادی درست دارم و راست
به رسول و کلام و وحی و ملک//به شب قربت و عروج فلک
به بهشت و بدوزخ و بألم//به سماوات و عرش و لوح و قلم
به ترازو و عرصهٔ عرصات//به عبور مجردان ز صراط
به کرامات و معجز و بِوَلی//به ابوبکر و عمر و بعلی
در وصف ابوبکر صدیق رضی الله عنه:
صدق میزان کرده‌ها باشد// و آنچه در زیر پرده‌ها باشد
گر چو بوبکر صدق کرداری//جز خدا و رسول نگذاری
همچنین می‌گوید:
بوجهل را مخالفت احمد از چه خاست؟//و آن عنکبوت و پرده و صدیق و غار چیست؟
در وصف خلیفه‌ی راشد عثمان بن عفان رضی الله عنه:
مرد را شرم سرخ روی کند//خلق را خوب خلق و خوی کند
یافت عثمان ز شرم و ایمان زین//کاتب وحی گشت و ذوالنورین
در وصف اخلاص امام شافعی رحمه الله:
عالمی کش به داد میل بود//مال خود پیش او طفیل بود
شافعی گر به مال کردی میل//دجله پر مال او شدی و دجیل
چون به جز نشر دین نبودش کام//فاش گردید جاودانش نام
آثار اوحدی مراغه‌ای:
«دیوان» شامل قصاید، غزلیات، ترکیبات، ترجیعات و رباعیات است
« جام جم» شامل مثنوی‌های اوحدی است
« منطق العشاق» : شامل نامه‌هایی عاشقانه که میان عاشق و معشوق رد و بدل می‌شده‌است
اوحدی مراغه‌ای سه غزل به عنوان «زبان اصفهان» دارد که جزو فهلویات شناخته می‌شود
محرومیت های سیاسی اهل‌سنت ایران
پس از پیروزی انقلاب قرار بود رنگ و نژاد و زبان و دین امتیاز نباشند و حکومت اسلامی برخاسته …
