اهلسنت ایران و حقوق پایمال شدهی آنها
در ایران آمار رسمی از جمعیت اهل سنت وجود ندارد؛ اما بنا بر برآورد فعالان اهلسنت نزدیک به بیست درصد جمعیت ایران اهلسنت میباشند.
با وجود جمعیت بسیار اهل سنت در ایران، آنها بر اساس اصل ۱۱۵ قانون اساسی از حق انتخاب شدن برای مقامات بالا مانند رهبری و ریاستجمهوری محروماند.
در تمام سالهای بعد از انقلاب بدون وجود منع قانونی یک وزیر سنی مذهب هنوز انتخاب نشده است و اهل سنت هنوز هم برای ورود به برخی از مشاغل از جمله استخدام در دستگاههای اطلاعاتی و نظامی با ممنوعیت روبرو میباشند.
بر اساس قانون اساسی، مذهب رسمی کشور شیعه اثنیعشری است و اهل سنت در ایران بهعنوان اقلیت مذهبی نیز شناخته نمیشوند با این وجود نسبت به اهل سنت نگاه امنیتی و سرکوبگرانه وجود دارد.
اهل سنت در ایران از اقوام کرد، بلوچ، ترکمن، طالشی، ترک، عرب و فارس تشکیل شده که در استانهای کردستان، بلوچستان، گلستان، هرمزگان و نیز دستکم ۵۰ درصد از جمعیت استانهای آذربایجان غربی و بوشهر و شهرستانهای زیادی در استانهای خراسان جنوبی، رضوی، شمالی، گیلان، اردبیل، فارس، کرمانشاه و حتی تهران پراکنده شدهاست.
علاوه بر این یک جامعۀ اهل سنت در استان خوزستان وجود دارد، که بسیاری از آنها از اسلام شیعی به اسلام سنی گرویدهاند.
اکثریت شهروندان سنی مذهب در نزدیکی مرزهای ایران زندگی می کنند، جایی که فرصت های شغلی محدود است و مردم عموماً دسترسی کمی به منابع اقتصادی دارند. به همین دلیل قاچاق برای بسیاری از مردم این مناطق تنها راه امرار معاش شده است.
بنا بر برخی گزارشات غیر رسمی بیش از ۱ میلیون اهلسنت تنها در استان تهران زندگی میکنند و این در حالیاست که حتی یک مسجد اهلسنت در تهران وجود ندارد.
مصادیق تبعیض و فشار علیه اهلسنت در ایران
محرومیت های سیاسی اهلسنت ایران
پس از پیروزی انقلاب قرار بود رنگ و نژاد و زبان و دین امتیاز نباشند و حکومت اسلامی برخاسته …
