امیر مبارز الدین

مبارزالدین محمد بن مظفر از سلاطین اهل سنت ایران و بنیانگذار آل مظفر، حاکم بخش‌هایی از ایران ازجمله یزد در دوران بعد از حمله مغول بوده‌است.

تولد و وفات:

امیر مبارزالدین در ۱۲ اسفند ۶۷۹ هجری خورشیدی در میبد یزد متولد شد اجداد او از اهالی سلامه از توابع شهرستان خواف بودند. و در سال ۷۴۲ هجری خورشیدی در شهر بم درگذشت.

تحقق رؤیای ایرانیان:

امیر مبارز الدین پس از برافتادن دولت ایلخانان مغول، دولتی ایرانی را در تمام ایران بزرگ منهای خراسان پایه نهاد.

در حقیقت ظهور امیر مبارزالدین، هر چند برای مدتی کوتاه، تحقق رؤیای ایرانیان و مسلمانان برای اخراج مغولان بود

خصوصیات اخلاقی مبارزالدین:

اگرچه مبارز الدین در مقابله با مجرمان بسیار سخت بود، در مجموع انسانی بسیار مؤدب و آداب دان و دارای روحیه و ذوقی آشنا -و حتی مسلّط -به ادب و هنر بود و علما و سادات و فقرا و ضعفا را حرمت می‌نهاد.

پرهیزکاری امیر مبارزالدین:

این حاکم بنام اهل سنت ایران به پرهیزکاری شهرت داشت اما این پرهیزگاری تنها در اجرای مناسک عبادی نبود و سیره عملی زندگانی وی بود که به صورت پاکی مالی، رعایت جانب اقتصاد، نظم و انصباط و سرانجام شجاعت نامحدود و عزم و اراده بی‌نظیر در عصر هرج و مرج بروز کرده بود.

مبارز الدین و مبارزه با فساد در عصر انحطاط مغول:

تأکید امیر مبارزالدین بر پرهیزگاری برای مداوای فساد عمیق عصر انحطاط مغول، هرچند که در نگاه برخی از شاعران، همراه با افراط و ریا ارزیابی می‌شد، اما راه حلی عملی برای سامان دهی اوضاع وخیم آن روزگار و البته کاملاً صادقانه بود تا حدی که حتی در لحظه کودتا و دستگیر شدنش در هنگام سحر، سرگرم تلاوت قرآن بود.

میر سید شریف جرجانی، وی را مصداق صادق «مجدد رأس مائه» (منجی اسلام در رأس هر قرن) دانسته است.

خدمات اجتماعی امیرمبارزالدین:

پس از ویرانیهای عصر مغول، قناتها و کاریزهایی که این فرمانروای اهل سنت ایران و جانشینانش جاری ساختند و بازارها و دارالشفاها و مدارس و مساجد و دیگر بناهای عام‌المنفعه که ساختند، رونقی شگرف را به بخش وسیعی از ایران بازگرداند.

علوم انسانی، ادبیات و هنر به ویژه شعر، خوشنویسی و نگارگری در عصر آل مظفر به رشدی چشمگیر و متمایز رسیدند.